Inwazja wszy łonowej
Znaczenie w medycynie. Inwazja wszy łonowej rozprzestrzenia się drogą kontaktu płciowego, za pośrednictwem pościeli i ubrania. Wesz drażni skórę, a miejsca ukłucia są przejściowo widoczne jako niebieskie plamki. Umiejscowiona na rzęsach oczu może powodować zapalenie spojówek i brzegów powiek u dzieci utrudnia to otwarcie powiek. Nie przenosi riketsji duru epidemicznego.
Wszy głowowej lub jej jaj
Innymi chorobami przenoszonymi przez wszy są gorączka okopowa (= pięcio-dniowa), którą wywołuje Rickettsia ąuintana, oraz dur powrotny wywoływany przez krętki – Borrelia recurrentis. Krętki przenikają do jamy ciała wszy i namnażają się w hemolimfie. Do zakażenia dochodzi przez rozgniecenie zakażonego owada i wtar- cie jego zawartości w zranioną skórę. Wszy mogą służyć do ksenodiagnostyki duru epidemicznego, gorączki Q itp. (Kryński).
Z kleszczy
Z kleszczy I. ricinus wirus kzm., oprócz pierwszych izolacji w latach pięćdziesiątych (Przesmycki i wsp., Lachmajer i wsp.), był jeszcze kilkakrotnie wyosobniony na terenie kraju izolowane były również szczepy Francisella tularensis (Skrodz- ki i wsp.). Natomiast obecność krętków z rodzaju Borrelia w I. ricinus po raz pierwszy w Polsce wykazano w latach 1993-1994 dokonano też wówczas pierwszej w kraju izolacji szczepów tego patogenu z kleszczy drogą hodowli i zidentyfikowano je jako Borrelia burgdorferi s.l. (Wegner i wsp., Dąbrowski i wsp.). Wyka- zano również, że w rodzimych populacjach I. ricinus występują następujące genomogatunki z obrębu Borrelia burgdorferi s.l.: B. burgdorferi sensu stricto,
Nawykowe zwichnięcie rzepki
Leczenie operacyjne nie daje zadowalających wyników we wrodzonych choro- bach układowych. Mniejsza wartość tkanek, zwłaszcza kostnej, może być przyczyną powikłań i gorszego rokowania niż po podobnych zabiegach u chorych prawidłowo rozwijających się. Jednak ostrożne zastosowanie zabiegów pozwalających na skrócenie okresu unieruchomienia i na wczesne rozpoczęcie usprawnienia w większości przypadków może poprawić lub usunąć zniekształcenia i przywrócić sprawność kończyn w stopniu umożliwiającym poruszanie się, a nawet aktywność zawodową.
Martwica
W okresie, gdy ukrwienie jądra kostnienia uzależnione jest wyłącznie od naczyń nasadowych, każdy czynnik zaburzający ten system krążenia może stać się przyczyną martwicy. Miejscem najbardziej predysponującym do uszkodzeń jest przejście naczyń przez kaletkę chrzęstną głowy.
Nieleczona gruźlica kręgosłupa
Nieleczona gruźlica kręgosłupa trwa całe życie, obejmuje stopniowo coraz więcej kręgów, powoduje duże kalectwo, upośledza stan i czynność narządów wewnętrznych, zwłaszcza klatki piersiowej, zniekształcając ją (skrócenie, zwiększenie wymiaru przednio-tylnego, ograniczenie ruchów oddechowych, utrudnienie krążenia małego).
Najczęstsze błędy popełniane w diagnozowaniu bólów krzyża
Najczęstsze błędy, niestety zbyt często popełniane w diagnozowaniu bólów krzyża, to:
Ruchy bierne
Ustawienie i zakres ruchów biernych najłatwiej jest badać w pozycji leżącej, dzięki zmniejszonemu napięciu mięśniowemu: w przypadkach niezbyt nasilonych przykurczów odruchowych można ujawnić większy ich zakres. Pomiarów dokonuje się przykładając jedno ramię kątomierza do bocznej osi miednicy (równolegle do kości krzyżowej), a drugie ramię równolegle do badanego odcinka (lędźwiowego, piersiowego) lub oba ramiona równolegle do badanych odcinków kręgosłupa.
BADANIA METODAMI BIOLOGII MOLEKULARNEJ
Metody biologii molekularnej zaadaptowano do potrzeb diagnostycznych, opra-cowując uproszczone techniki użytkowe. Spełniają one najważniejsze warunki stawiane hipotetycznemu testowi doskonałemu, są bowiem nadzwyczaj czułe i swoiste oraz umożliwiają otrzymanie wyniku o dużej powtarzalności w stosunkowo krótkim czasie. Dodatkową zaletą metod biologii molekularnej jest możliwość ich stosowania u osób z obniżoną czynnością układu odpornościowego, u których zawodzą badania immunologiczne nowo opracowane metody nie polegają bowiem na oznaczaniu produktów odpowiedzi odpornościowej, ale na wykrywaniu kwasów nukleinowych pasożyta.
Cysta okrągła, o średnicy 7-29 pm
Budowa i rozwój. Trofozoit wielkości 8-40 pm, porusza się wolno kształt zmienny, w ruchu często przypomina ślimaka z rodzaju Limax. Ektoplazma oddziela się od endoplazmy w czasie tworzenia nibynóżek pojedynczych płatowych, zaopatrzonych w liczne palczaste lub wąskie kolcowate, często rozdwojone wypustki – akantopodia (acanthopodia)\ w cytoplazmie drobne ziarnistości i liczne wodniczki pokarmowe oraz wodniczka tętniąca. Jądro okrągłe, o średnicy 2-4 pm, wypełnione w 2/3 objętości przez pojedynczy, zbity okrągły kariosom, wokół którego wytwarza się przestrzeń pozbawiona ziarnistości (ryc. 3.32).